insert_drive_file
ประวัติความเป็นมา
ประวัติ
ประวัติตำบลหนองสูงใต้
ความเป็นมาของตำบลหนองสูงใต้ หรือตัวบ้านแวงนั้น เริ่มก่อตั้งเมื่อประมาณ พ.ศ. 2455 ได้มีนายเชียงใด พุทธพันธ์ ชาวบ้านหนองแต่ง ซึ่งเป็นนายพรานได้เข้ามาล่าสัตว์ บริเวณป่าแถบห้วยค้อ เพราะป่าแห่งนี้เป็นที่อุดมสมบูรณ์มีสัตว์ป่าจำนวนมาก นายเชียงเตจึงเดินสำรวจดูบริเวณนั้นก็ได้พบหนองน้ำบริเวณที่มีสัตว์ชุกชุม ได้มาอาศัยดื่มน้ำ ในหนองน้ำนั้นก็มีหญ้าชนิดหนึ่งคล้ายต้นคือ เป็นวัสดุที่นำมาทำเป็นไพหญ้ามุงหลังคาบ้าน ทำฝาบ้านได้ ชาวบ้านเรียกว่าหญ้าแวง หรือ ต้นแวง ต่อมานายเชียงเตได้กลับไปบ้านได้ไปเล่าให้พี่น้องเพื่อนฝูงฟัง ว่าได้พบ ทำเลที่เป็นป่าที่อุดมสมบูรณ์ จึงชวนญาติพี่น้องประมาณ 6-7 ครัวเรือน มาตั้งบ้านเรือนอยู่ใกล้บริเวณหนองแวงและลำห้วยค้อ เป็นกลุ่มเพื่อนฝูง ญาติพี่น้อง “ต่อมาตาเชียงเต หรือชาวบ้านเรียกว่า“ตาพ่อเคน” ก็ได้ยึดอาชีพถางป่าขายบริเวณห้วยค้อหรือที่ชาวบ้านเรียกว่าคงห้วยค้อ ถางแล้วใครมาซื้อก็ขายไปแล้วก็ถางต่อไปเรื่อย ๆ แล้วก็ขายอยู่อย่างนั้นเรื่อยไปเพราะสมัยนั้นไม่มีใครเป็นเจ้าของป่าดงใครอยากได้จับจองเอาไว้ ทําไร่ ทําสวน ทํานา ประมาณ พ.ศ. 2472 มีพี่น้องจากบ้านอุ่มไผ่ อำเภอนิคมคําสร้อย ได้พากันเดินทางเข้ามาตั้งบ้านเรือนอยู่ในบ้านหนองแวง จึงมีจํานวนครัวเรือนเพิ่มขึ้น อีกตามลำดับ คือ “ กลุ่มเจ้ามหาโคตร ประมาณ พ.ศ.2473 ได้มีพี่น้องจากบ้านหนองสูง ได้ย้ายถิ่นฐานเข้ามาตั้งบ้านเรือนอยู่ที่หมู่บ้านหนองแวงเพิ่มขึ้นมี “สกุลวิเศษศรี" คือกลุ่ม นายจันลา วิเศษศรี ซึ่งเป็นที่เคารพนับถือของชาวบ้านหนองแวง ได้รับเลือกจากชาวบ้าน ได้รับการแต่งตั้งให้เป็นผู้ใหญ่บ้าน คนแรก และได้ตั้งชื่อหมู่บ้านตามนามหนองน้ำที่มีต้นแวงว่า“บ้านหนองแวง”หลายปีต่อมาได้เปลี่ยนชื่อเป็น บ้านแวง สมัยนายบุญสงค์ แสนโคตร ครูใหญ่โรงเรียนบ้านแวง จนถึงทุกวันนี้ (ชื่อเดิมบ้านหนองแวง) และในปีนั้นชาวบ้านได้ร่วมกันสร้างวัดขึ้นเพื่อเป็นสถานที่สําคัญทางศาสนา เป็นที่อยู่ของพระสงฆ์ และเป็นที่ประกอบศาสนกิจของพระสงฆ์ตลอดจนที่บำเพ็ญกุศลต่าง ๆของพุทธศาสนิกชน ทั้งทางด้านจิตใจ ขนบธรรมเนียมประเพณีนิยม นอกจากนี้ยังเป็นศูนย์กลางบริการทางการศึกษา และสังคมนิยม แล้ววันที่ 25 เดือน มีนาคม ในปีนั้น ชาวบ้านก็ได้อัญเชิญหลวงพ่อ “พระพุทธศิลาลักษณ์” พระพุทธรูปศักดิ์สิทธิ์จากเหล่าพระ ทางทิศใต้หมู่บ้านเข้ามาประดิษฐานที่วัดบ้านแวงในปีนั้นเองประมาณ พ.ศ. 2485 นายก้อน กลางประพันธ์ ซึ่งเป็นลูกเขยของผู้ใหญ่ในลา วิเศษศรี ได้รับการเลือกตั้งให้เป็นผู้ใหญ่บ้าน คนที่ 2 ประมาณ พ.ศ. 2494 ผู้ใหญ่ก้อน กลางประพันธ์ ก็ได้รับเลือกเป็นกำนัน คนที่ 4 ตำบลหนอสูงใต้ต่อจากกำนันคนก่อน ๆ ซึ่งเมื่อท้องถิ่นนี้ ได้ยกฐานะขึ้นเป็นตำบลเนื่องจากอยู่ทางทิศใต้ของตำบลหนองสูงจึงได้ชื่อว่า “ตำบลหนองสูงใต้" ตามประวัติพอสังเขปดังต่อไปนี้ ประมาณ พ.ศ. 2458 ทางราชการเห็นว่าในเขตหุบเขานี้ มีหมู่บ้านมากแล้วคือ บ้านเป้า บ้านป่าแสดบ้านคำ บ้านโคกกลาง บ้านเหล่าน้อย บ้านหลุบปิ้ง บ้านหนองแวง บ้านโคกหินกอง บ้านหนองนกเขียนบ้านคํานางโอก จึงแยกให้ เป็นตําบล คือ ตำบลหนองสูงใต้ มีท่าน นอมรศักดิดาเดช (เขียว) เป็นกำนันปกครองตำบล คนที่ 1 ชาวบ้านเรียกว่า “เจ้าขุนละมอ” กำนันคนที่ 2 นายเหลิน แสนโคตร อยู่บ้านหนองแต้กำนันคนที่ 3 นายจันทร์ศรี กลางประพันธ์ บ้านเป้า และนายก้อน กลางประพันธ์ กำนันคนที่ 4 บ้านแวงอาณาเขตสมัยนั้น ทิศเหนือจดเขตหนองสูง ทิศใต้จดบ้านโคกกลาง อำเภอหนองพอก ทิศตะวันออกบ้านนางโอก หนองนกเขียน ทิศตะวันตกจดภูเขาเขียวเขตจังหวัดร้อยเอ็ด พ.ศ. 2503 นายชิววัลย์ คนหาญ ได้รับเลือกตั้งเป็นผู้ใหญ่บ้านแวง คนที่ 3 เป็นผู้ใหญ่บ้านได้ประมาณ 1 ชั่วโมง ก็ได้รับเลือกให้เป็นกำนันจากเสียงสนับสนุนที่มากกว่า 1 เสียง ได้เป็นกำนันคนที่ 5 ของตำบลหนองสูงใต้ เป็นผู้ที่มีโชคดีสองขั้นคนแรก ได้เลื่อนตำแหน่งในวันเดียวกับการเป็นผู้ใหญ่บ้านและเป็นกำนันในวันเดียวกัน ท่านเป็นกำนันที่มีความสามารถทั้งในด้านการปกครอง การวางผังบ้านแวง การจัดสรรที่ทำกินให้กับลูกบ้านและเป็นกำนันมือปราบดีเด่นได้รับพระราชทานแหนบทองคำ และปืนพก ประจำตัว เป็นเกียรติศักดิ์ศรีต่อวงศ์ตระกูล พ.ศ. 2522 – 2532 นายบัวผัน อาจวิชัย ได้รับการเลือกตั้งเป็นกำนัน คนที่ 6 พ.ศ. 2532 - 2553 นายวัฒนา อินผิว เป็นกำนันคนที่ 7 บ้านโคกหินกอง พ.ศ. 2553 – ปัจจุบัน นายมานิตย์ มหาวงศ์ เป็นกำนันคนที่ 8 บ้านแวงใหม่ พื้นที่ตำบลหนองสูงใต้ ในปัจจุบันมี 8 หมู่บ้าน ได้แก่ บ้านหลุบปิ้ง หมู่ที่ 1, บ้านโคกกลาง หมู่ที่ 2, บ้านแวง หมู่ที่ 3, บ้านเหล่าน้อย หมู่ที่ 4, บ้านโคกหินกอง หมู่ที่ 5, บ้านแวง หมู่ที่ 6, บ้านหนองแคน หมู่ที่ 7,และบ้านแวงใหม่ หมู่ที่ 8 สภาพบริเวณ ส่วนใหญ่เป็นที่ราบสลับภูเขามีป่าไม้ ภูเขา แหล่งน้ำที่สำคัญคือ ห้วยไผ่ห้วยทอย ห้วยกกไฮ ห้วยกระเบน(กระเบียน) ห้วยคอ แหล่งธรรมชาติที่ชื่นชนทั่วไป คือวัดภูจ้อก้อ (วัดบรรพตคีรี) วัดภูยางเดี่ยว เป็นต้น ตำบลหนองสูงใต้ มีข้อดีหลายอย่างตามคำขวัญของตำบลหนองสูงใต้ มีว่า “หนองสูงใต้ถิ่นผู้ไทย ผ้าไหมมัดหมี่สวยล้ำ แหล่งธรรมบรรพตคีรี เขมปัตตเจดีย์สง่างาม ผาขามเขียวยางเดี่ยวเด่น ธารใสเย็นห้วยค้อต่อกระเบียน แสงเทียนกระทงผ่องอำไพ ร่วมใจสุขภาพดีที่หนองแวง ”
ความเป็นมาของตำบลหนองสูงใต้ หรือตัวบ้านแวงนั้น เริ่มก่อตั้งเมื่อประมาณ พ.ศ. 2455 ได้มีนายเชียงใด พุทธพันธ์ ชาวบ้านหนองแต่ง ซึ่งเป็นนายพรานได้เข้ามาล่าสัตว์ บริเวณป่าแถบห้วยค้อ เพราะป่าแห่งนี้เป็นที่อุดมสมบูรณ์มีสัตว์ป่าจำนวนมาก นายเชียงเตจึงเดินสำรวจดูบริเวณนั้นก็ได้พบหนองน้ำบริเวณที่มีสัตว์ชุกชุม ได้มาอาศัยดื่มน้ำ ในหนองน้ำนั้นก็มีหญ้าชนิดหนึ่งคล้ายต้นคือ เป็นวัสดุที่นำมาทำเป็นไพหญ้ามุงหลังคาบ้าน ทำฝาบ้านได้ ชาวบ้านเรียกว่าหญ้าแวง หรือ ต้นแวง ต่อมานายเชียงเตได้กลับไปบ้านได้ไปเล่าให้พี่น้องเพื่อนฝูงฟัง ว่าได้พบ ทำเลที่เป็นป่าที่อุดมสมบูรณ์ จึงชวนญาติพี่น้องประมาณ 6-7 ครัวเรือน มาตั้งบ้านเรือนอยู่ใกล้บริเวณหนองแวงและลำห้วยค้อ เป็นกลุ่มเพื่อนฝูง ญาติพี่น้อง “ต่อมาตาเชียงเต หรือชาวบ้านเรียกว่า“ตาพ่อเคน” ก็ได้ยึดอาชีพถางป่าขายบริเวณห้วยค้อหรือที่ชาวบ้านเรียกว่าคงห้วยค้อ ถางแล้วใครมาซื้อก็ขายไปแล้วก็ถางต่อไปเรื่อย ๆ แล้วก็ขายอยู่อย่างนั้นเรื่อยไปเพราะสมัยนั้นไม่มีใครเป็นเจ้าของป่าดงใครอยากได้จับจองเอาไว้ ทําไร่ ทําสวน ทํานา ประมาณ พ.ศ. 2472 มีพี่น้องจากบ้านอุ่มไผ่ อำเภอนิคมคําสร้อย ได้พากันเดินทางเข้ามาตั้งบ้านเรือนอยู่ในบ้านหนองแวง จึงมีจํานวนครัวเรือนเพิ่มขึ้น อีกตามลำดับ คือ “ กลุ่มเจ้ามหาโคตร ประมาณ พ.ศ.2473 ได้มีพี่น้องจากบ้านหนองสูง ได้ย้ายถิ่นฐานเข้ามาตั้งบ้านเรือนอยู่ที่หมู่บ้านหนองแวงเพิ่มขึ้นมี “สกุลวิเศษศรี" คือกลุ่ม นายจันลา วิเศษศรี ซึ่งเป็นที่เคารพนับถือของชาวบ้านหนองแวง ได้รับเลือกจากชาวบ้าน ได้รับการแต่งตั้งให้เป็นผู้ใหญ่บ้าน คนแรก และได้ตั้งชื่อหมู่บ้านตามนามหนองน้ำที่มีต้นแวงว่า“บ้านหนองแวง”หลายปีต่อมาได้เปลี่ยนชื่อเป็น บ้านแวง สมัยนายบุญสงค์ แสนโคตร ครูใหญ่โรงเรียนบ้านแวง จนถึงทุกวันนี้ (ชื่อเดิมบ้านหนองแวง) และในปีนั้นชาวบ้านได้ร่วมกันสร้างวัดขึ้นเพื่อเป็นสถานที่สําคัญทางศาสนา เป็นที่อยู่ของพระสงฆ์ และเป็นที่ประกอบศาสนกิจของพระสงฆ์ตลอดจนที่บำเพ็ญกุศลต่าง ๆของพุทธศาสนิกชน ทั้งทางด้านจิตใจ ขนบธรรมเนียมประเพณีนิยม นอกจากนี้ยังเป็นศูนย์กลางบริการทางการศึกษา และสังคมนิยม แล้ววันที่ 25 เดือน มีนาคม ในปีนั้น ชาวบ้านก็ได้อัญเชิญหลวงพ่อ “พระพุทธศิลาลักษณ์” พระพุทธรูปศักดิ์สิทธิ์จากเหล่าพระ ทางทิศใต้หมู่บ้านเข้ามาประดิษฐานที่วัดบ้านแวงในปีนั้นเองประมาณ พ.ศ. 2485 นายก้อน กลางประพันธ์ ซึ่งเป็นลูกเขยของผู้ใหญ่ในลา วิเศษศรี ได้รับการเลือกตั้งให้เป็นผู้ใหญ่บ้าน คนที่ 2 ประมาณ พ.ศ. 2494 ผู้ใหญ่ก้อน กลางประพันธ์ ก็ได้รับเลือกเป็นกำนัน คนที่ 4 ตำบลหนอสูงใต้ต่อจากกำนันคนก่อน ๆ ซึ่งเมื่อท้องถิ่นนี้ ได้ยกฐานะขึ้นเป็นตำบลเนื่องจากอยู่ทางทิศใต้ของตำบลหนองสูงจึงได้ชื่อว่า “ตำบลหนองสูงใต้" ตามประวัติพอสังเขปดังต่อไปนี้ ประมาณ พ.ศ. 2458 ทางราชการเห็นว่าในเขตหุบเขานี้ มีหมู่บ้านมากแล้วคือ บ้านเป้า บ้านป่าแสดบ้านคำ บ้านโคกกลาง บ้านเหล่าน้อย บ้านหลุบปิ้ง บ้านหนองแวง บ้านโคกหินกอง บ้านหนองนกเขียนบ้านคํานางโอก จึงแยกให้ เป็นตําบล คือ ตำบลหนองสูงใต้ มีท่าน นอมรศักดิดาเดช (เขียว) เป็นกำนันปกครองตำบล คนที่ 1 ชาวบ้านเรียกว่า “เจ้าขุนละมอ” กำนันคนที่ 2 นายเหลิน แสนโคตร อยู่บ้านหนองแต้กำนันคนที่ 3 นายจันทร์ศรี กลางประพันธ์ บ้านเป้า และนายก้อน กลางประพันธ์ กำนันคนที่ 4 บ้านแวงอาณาเขตสมัยนั้น ทิศเหนือจดเขตหนองสูง ทิศใต้จดบ้านโคกกลาง อำเภอหนองพอก ทิศตะวันออกบ้านนางโอก หนองนกเขียน ทิศตะวันตกจดภูเขาเขียวเขตจังหวัดร้อยเอ็ด พ.ศ. 2503 นายชิววัลย์ คนหาญ ได้รับเลือกตั้งเป็นผู้ใหญ่บ้านแวง คนที่ 3 เป็นผู้ใหญ่บ้านได้ประมาณ 1 ชั่วโมง ก็ได้รับเลือกให้เป็นกำนันจากเสียงสนับสนุนที่มากกว่า 1 เสียง ได้เป็นกำนันคนที่ 5 ของตำบลหนองสูงใต้ เป็นผู้ที่มีโชคดีสองขั้นคนแรก ได้เลื่อนตำแหน่งในวันเดียวกับการเป็นผู้ใหญ่บ้านและเป็นกำนันในวันเดียวกัน ท่านเป็นกำนันที่มีความสามารถทั้งในด้านการปกครอง การวางผังบ้านแวง การจัดสรรที่ทำกินให้กับลูกบ้านและเป็นกำนันมือปราบดีเด่นได้รับพระราชทานแหนบทองคำ และปืนพก ประจำตัว เป็นเกียรติศักดิ์ศรีต่อวงศ์ตระกูล พ.ศ. 2522 – 2532 นายบัวผัน อาจวิชัย ได้รับการเลือกตั้งเป็นกำนัน คนที่ 6 พ.ศ. 2532 - 2553 นายวัฒนา อินผิว เป็นกำนันคนที่ 7 บ้านโคกหินกอง พ.ศ. 2553 – ปัจจุบัน นายมานิตย์ มหาวงศ์ เป็นกำนันคนที่ 8 บ้านแวงใหม่ พื้นที่ตำบลหนองสูงใต้ ในปัจจุบันมี 8 หมู่บ้าน ได้แก่ บ้านหลุบปิ้ง หมู่ที่ 1, บ้านโคกกลาง หมู่ที่ 2, บ้านแวง หมู่ที่ 3, บ้านเหล่าน้อย หมู่ที่ 4, บ้านโคกหินกอง หมู่ที่ 5, บ้านแวง หมู่ที่ 6, บ้านหนองแคน หมู่ที่ 7,และบ้านแวงใหม่ หมู่ที่ 8 สภาพบริเวณ ส่วนใหญ่เป็นที่ราบสลับภูเขามีป่าไม้ ภูเขา แหล่งน้ำที่สำคัญคือ ห้วยไผ่ห้วยทอย ห้วยกกไฮ ห้วยกระเบน(กระเบียน) ห้วยคอ แหล่งธรรมชาติที่ชื่นชนทั่วไป คือวัดภูจ้อก้อ (วัดบรรพตคีรี) วัดภูยางเดี่ยว เป็นต้น ตำบลหนองสูงใต้ มีข้อดีหลายอย่างตามคำขวัญของตำบลหนองสูงใต้ มีว่า “หนองสูงใต้ถิ่นผู้ไทย ผ้าไหมมัดหมี่สวยล้ำ แหล่งธรรมบรรพตคีรี เขมปัตตเจดีย์สง่างาม ผาขามเขียวยางเดี่ยวเด่น ธารใสเย็นห้วยค้อต่อกระเบียน แสงเทียนกระทงผ่องอำไพ ร่วมใจสุขภาพดีที่หนองแวง ”
verified_user
ผู้ดูแลระบบ
copyright © 2023
องค์การบริหารส่วนตำบลหนองสูงใต้
พัฒนาระบบ : www.ts-local.com